Sadece bunu söyleyip susmak isterdim.. Ebediyen susmak.. Çünkü canım acıyor.. Konuştukça, özledikçe, en kötüsü yaşadıkça canım acıyor..
İyiliklerim bile güçsüzlüğümden.. Güçsüzlüğümdendi, beni daha çok kırmasınlar diye kendimi adamalarım olmadık sensizlikten...
Evet yalnızım...
Çünkü ne zaman aşkla büyülensem, o çok eski korkum bana yaralı kendimi hatırlattı.. Ne zaman aşkla büyülensem, aynı anda ayrılığın o korkunç hüznü kalbimi yaraladı.
Suç senin değil, özlemek değil, en büyük acı, bu giderek büyüyen karşılığı olmayan yetim bi sevdaymış..
En büyük dert
Onu onsuz sevipte yanmakmış
Sevgili, öyle yanlış bir yerdi ki bu dünya, seni buldum sandığım an kaybettim varsın olsun seni senden uzak yaşamakta yeter